Katalog zbiorów biblioteki

Siedemastoletnia Noora dzieli los wielu arabskich kobiet, tak jak one znosi biedę i dominację mężczyzn, lecz drzemie w niej ogień niezależności. Po śmierci matki jej ojciec popada w szaleństwo, a jego obowiązki przejmuje brat, który postanawia wydać Noorę za mąż. Zbuntowana dziewczyna ucieka do wioski wysoko w górach i tam się zakochuje. Gdy wraca do domu okazuje się, że jej ojciec zaginął, a brat zaaranżował jej małżeństwo z dużo starszym mężczyznom. Zaczyna nowe życie w wiosce w domu męża nad morzem. W nocy "spełnia swój obowiązek", a za dnia musi znosić dominację pierwszej żony i zadrość drugiej. Jej serce przepełnia lęk, ponieważ nie może zajść w ciążę. Jest nieszczęśliwa do czasu nawiązania namiętnego romansu z mężczyzną terminującym u jej męża. Od tej pory jej życie się zmienia, musi też strzec słodkiej tajemnicy...

Hamida z zaułka Midakk to pierwsza powieść Mahfuza przełożona na język obcy (angielski w 1964 roku), a także pierwsza, która ukazuje się po polsku. Jej akcja, podobnie jak innych utworów tego autora, toczy się pośród wąskich uliczek Kairu, gdzie w starych domach mieszczą się warsztaty rękodzielnicze i małe sklepiki, a pięknie rzeźbione okiennice kryją przed światem życie rodzinne mieszkańców, z jego specyficzną obyczajowością, radościami i smutkami, nierzadko tragediami. Taką tragiczną bohaterką jest Hamida - zaułkowa piękność, dziewczyna naiwna i prosta, ale odważnie i bez skrupułów walcząca o swoje szczęście. Pragnąc wydostać się w szeroki świat, gdzie mają się urzeczywistnić jej marzenia, nie waha się wystąpić przeciw obowiązującym normom, lekceważąc przy tym opinię bliskich i depcząc ich uczucia. Ale świat zawiódł nadzieje Hamidy. Nawet sprytnie obmyślana zemsta nie dosięgnie sprawcy jej nieszczęścia. Książka ukazała się dotychczas w 24 językach. "Hamida, główna bohaterka Zukak al-Midakk, to jedna z najbardziej interesujących postaci kobiecych w twórczości Nadżiba Mahfuza. Jest nieślubnym dzieckiem, jej przybrana matka, uboga swatka, wynajmuje mieszkanie w domu bogatej wdowy w zaułku. Hamida jest piękna i harda. Nienawidzi zaułka, jego nędzy i panującej wokół beznadziei, marzy o nowoczesnych dzielnicach Kairu, o tym, żeby odrzucić galabiję, ubierać się modnie i żyć jak nowoczesna dziewczyna". (Z Przedmowy Jolanty Kozłowskiej)